Na szczególną uwagę wśród metod oceny składu ciała zasługuje metoda BIA. Jej zasadniczym atutem jest mobilność aparatury umożliwiająca przeprowadzanie badań w różnych miejscach, oraz niskie koszty eksploatacyjne.
Najwyższa precyzja oceny składu ciała przy użyciu BIA, mieści się w przedziale BMI 16 - 34 kg/m2
Błędy pomiarowe BIA ocenia się na 2%, są porównywalne, a czasem mniejsze, niż w innych metodach oceny składu ciała. Wiarygodność pomiaru może być niższa u pacjentów zakażonych wirusem HIV, rozpoznanym zespołem/chorobą Cushinga oraz innymi schorzeniami zmieniającymi dystrybucję tkanki tłuszczowej, bilans wodny organizmu (schorzenia wątroby i nerek), a także rozmiary ciała (akromegalia). Brak jest wystarczających badań potwierdzających skuteczność tego badania u dzieci. Należy również pamiętać, że impedancja maleje wraz ze wzrostem temperatury ciała. Zmiany przepływu krwi w mięśniach, spowodowane zmianami temperatury, wpływają na wiarygodność przeprowadzonych pomiarów składu ciała.
Źródło:
1. Ursula GK. Bosaeus I, Antonio D. et al. Bioelectrical impedance analysis-part II: utilization in clinical practice. Clinical Nutrition 2004; 23: 1430 - 1453.
2. Coppini LZ. Waitzberg DL. Campos AC. Limitations and validation of bioelectrical impedance analysis in morbidly obese patients. Curr Opin Clin Nutr Metab Care. 2005; 8: 329 - 332.